Verbum

абязво́дзець, ✂; зак.

Стаць бязводным.

• Пустыня абязводзела.

абязво́дзіць, ✂; зак.

Зрабіць бязводным.

• А. драўніну.
• А. арганізм.

|| незак. абязводжваць, ✂.

|| наз. абязводжванне, ✂.

абязво́лець, ✂; зак.

Стаць бязвольным; страціць здольнасць валодаць сабою.

• Без працы чалавек абязволеў.

абязво́ліць, ✂; зак.

Пазбавіць волі; зрабіць бязвольным.

• А. чалавека.

|| незак. абязвольваць, ✂.

абязгро́шаць, ✂; зак. (разм.).

Застацца без грошай.

• А. у дарозе.

абязгро́шыць, ✂; зак. (разм.).

Пакінуць без грошай; пазбавіць грошай.

|| незак. абязгрошваць, ✂.

абязгу́чыць, ✂; зак.

Пазбавіць гучання.

|| незак. абязгучваць, ✂.

абяздо́лець, ✂; зак.

Стаць абяздоленым, няшчасным.

абяздо́ліць, ✂; зак.

Зрабіць няшчасным, пазбавіўшы самага неабходнага.

• Вайна абяздоліла многіх людзей.

|| незак. абяздольваць, ✂.

абяззбро́іць, ✂; зак.

1. Адабраць зброю, зрабіць бяззбройным.

   • А. канвой.

2. перан. Пазбавіць магчымасці і жадання пярэчыць, супраціўляцца чаму-н.

   • Спакойнасць яго мяне абяззброіла.

|| незак. абяззбройваць, ✂.