Verbum

абха́зы, ✂ і абха́зцы, ✂, м.

Народ, асноўнае насельніцтва Абхазіі, якая ўваходзіць у склад Грузіі.

|| ж. абхазка, ✂.

|| прым. абхазскі, ✂.

абхапі́ць, ✂; зак.

1. Абняць (рукамі, лапамі і пад.).

   • Дзяўчынка абхапіла маці за шыю.

2. перан. Акружыць з усіх бакоў (пра агонь, цемру і пад.).

   • Абхапіў агонь будыніну.

3. Успрыняць цалкам што-н.

   • А. позіркам краявід.

4. Распаўсюдзіць сярод каго-н.

   • А. падпіскай на газеты.

5. Зрабіць абход праціўніка з флангаў з мэтай нанясення ўдару.

   • Партызаны абхапілі ворага з трох бакоў.

|| незак. абхопліваць, ✂.

абхваста́ць, ✂; зак. (разм.).

Хвошчучы, абабіць.

• А. пугай лісце з куста.

|| незак. абхвостваць, ✂.

абхва́т, ✂, м.

Даўжыня па акружнасці, роўная даўжыні шырока распасцёртых рук, якімі ахопліваецца што-н. круглае.

• Дуб у два абхваты.

абхіну́ць, ✂; зак.

Тое, што і ахінуць.

|| незак. абхінаць, ✂.

абхітры́ць, ✂; зак.

Перамагчы каго-н. хітрасцю, перахітрыць.

• Усё ж ён абхітрыў мяне.

абхо́д, ✂, м.

1. гл. абысці.

2. Месца, дзе можна абысці.

   • Зручны а.

3. Участак лесу (адзін або некалькі кварталаў), які даглядаецца адным лесніком.

   • Парадак у абходзе.

4. Манеўр для ўдару ў фланг ці ў тыл праціўніка.

   • Рушыць палкі ў а.

абхо́джваць, ✂; незак. (разм.).

Паддобрываючыся, імкнуцца пераканаць каго-н. у чым-н., схіліць да чаго-н.

абхо́дны, ✂.

1. Такі, па якім можна ісці ў абход; кружны.

   • А. шлях.
   • Дзейнічаць абходнымі сцежкамі (перан. прымяняць хітрыкі, падман).

2. Звязаны з абходам, акружэннем праціўніка.

   • А. манеўр.

○

• Абходны ліст (лісток) — дакумент, у якім адзначаецца, што няма матэрыяльнай запазычанасці ў тых, хто ідзе ў адпачынак ці звальняецца.

абхо́дчык, ✂, м.

Рабочы, які даглядае ўчастак дарогі.

• Дарожны а.
• Пуцявы а.

|| прым. абходчыцкі, ✂.