Verbum

адвучы́ць, ✂; зак.

1. каго (што) ад чаго і з інф. Прымусіць адвыкнуць ад чаго-н.

   • А. ад курэння.

2. каго (што) і без дапаўнення. Закончыць вучэнне, перастаць вучыць, навучаць (разм.).

3. каго ад чаго. Спыніць кармленне малаком маці.

   • А. дзіця ад грудзей.

|| незак. адвучваць, ✂.

адвы́кнуць, ✂; зак.

1. ад чаго і з інф. Пазбавіцца ад якой-н. прывычкі.

   • А. ад курэння.

2. ад каго-чаго. Перастаўшы бываць дзе-н. ці бачыцца з кім-н., стаць каму-н. далёкім, чужым.

   • А. ад старых сяброў.

|| незак. адвыкаць, ✂.

|| наз. адвыканне, ✂.

адвяза́цца, ✂; зак.

1. Развязацца, вызваліцца ад прывязі.

   • Сабака адвязаўся.
   • Вяроўка адвязалася.

2. перан., ад каго. Перастаць дакучаць каму-н. (разм.).

   • Адвяжыся ты ад мяне.

3. перан., ад каго-чаго. Пазбавіцца ад каго-, чаго-н. непажаданага, непрыемнага (разм.).

   • Хацелася хутчэй а. ад такога чалавека.

|| незак. адвязвацца, ✂.

адвяза́ць, ✂; зак.

Вызваліць ад прывязі, аддзяліць ад чаго-н. (прывязанае, завязанае).

• А. каня.
• А. вяроўку.

|| незак. адвязваць, ✂.

адвярну́цца, ✂; зак.

1. Павярнуцца ўбок; павярнуць галаву.

   • А. ад акна.

2. перан., ад каго-чаго. Парваць сувязі, адносіны з кім-н. і адмовіцца ад чаго-н.

   • А. ад здрадніка.

◊

• Бог адвярнуўся ад каго (разм.) — пра бесперапынныя няўдачы.

|| незак. адварочвацца, ✂.

адвярну́ць, ✂; зак.

1. Павярнуць у другі бок.

   • А. галаву ўбок.

2. Варочаючы, адняць, адсунуць.

   • А. камень.

3. Паставіць на месца што-н. перавернутае, абернутае.

   • А. воз.
   • А. ночвы.

4. Адагнаць, накіраваць у другі бок (пра жывёлу).

   • А. карову ад жыта.

5. Адагнуць край чаго-н.

   • А. халявы ботаў.

6. безас. Аб пачуцці агіды, непрыязнасці да каго-, чаго-н. (разм.).

   • Адвярнула ад гарэлкі.

◊

• Нос адвярнуць (разм. неадабр.) — выказаць сваё незадавальненне чым-н.

|| незак. адварочваць, ✂.

адвячо́рак, ✂, м.

Перадвячэрні час.

• Быў ранні а.

|| прым. адвячоркавы, ✂.

• А. час.

адвячо́ркам, прысл.

Перад самым вечарам.

• Зайсці а. да суседа.