Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

адгуля́ць, ; зак.

  1. Скончыць гуляць, а таксама (што; разм.) скончыць адпачынак, водпуск.

  2. Пабыць у адгуле за звышурочную працу ў выхадны.

  3. Згуляць, адсвяткаваць (разм.).

  4. вяселле.

|| незак. адгульваць.

|| наз. адгул.

  • Заўтра ў мяне а.

адгуча́ць, ; зак.

Перастаць гучаць.

  • Адгучалі песні птушак.

адгэ́туль, прысл.

З гэтага месца, ад гэтага месца, адсюль, з гэтай мясцовасці.

  • А. родам.
  • Выехаць а.