Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

абяссэ́нсіць, ; зак.

Пазбавіць сэнсу што-н., зрабіць бяссэнсавым.

  • А. слова.

|| незак. абяссэншваць, .

|| наз. абяссэншванне, .

абястлу́сціць, ; зак. (спец.).

Выдаліць тлушч, тлушчавыя рэчывы.

  • А. гліну.

|| незак. абястлушчваць, .

|| наз. абястлушчванне, .

абясхле́бець, ; зак. (разм.).

Застацца без хлеба.

абясхле́біць, ; зак. (разм.).

Пазбавіць хлеба.

абясцэ́ніцца, ; зак.

Страціць каштоўнасць.

  • Грошы абясцэніліся.

|| незак. абясцэньвацца, .

абясцэ́ніць, ; зак.

Пазбавіць каштоўнасці.

  • А. тавар.

|| незак. абясцэньваць, .

|| наз. абясцэньванне, .

|| наз. абясцэненне, .

абясшко́дзіць, ; зак.

Зрабіць бясшкодным.

  • А. бомбу.

|| незак. абясшкоджваць, .

|| наз. абясшкоджванне, .

|| наз. абясшкоджанне, .

абяца́нка, , ж. (разм.).

Абяцанне (часцей нявыкананае).

  • Абяцанка — цацанка, а дурню радасць (прыказка).

  • Карміць абяцанкамі каго (разм. неадабр.) — даваць абяцанні зрабіць што-н., але не выконваць іх.

абяца́нне, , н.

Добраахвотнае абавязацельства зрабіць што-н.

  • Выконваць абяцанні.
  • Парушаць а.
  • Узяць а. з каго-н.

абяца́цца, ; зак. і незак. (разм.).

Тое, што і абяцаць (у 1 знач.).

  • Абяцаўся прыехаць у госці.