абяцанка назоўнік | жаночы род | размоўнае
Абяцанне (часцей нявыкананае).
- Абяцанка — цацанка, а дурню радасць (прыказка).
- Карміць абяцанкамі каго (размоўнае неадабральнае) — даваць абяцанні зрабіць што-н., але не выконваць іх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)