Verbum

або́рка​², ✂, ж.

Палоска матэрыі, прышытая складкамі ці зборкамі на адзенні.

• Сукенка з аборкамі.

або́рка​³, ✂, ж. (спец.).

Друкарскі набор укарочанымі радкамі вакол якога-н. малюнка, табліцы і пад.

• Тэкст у аборку.

або́рт, ✂, м.

Дачаснае адвольнае або штучнае спыненне цяжарнасці, выкідыш.

або́чны, ✂.

Які знаходзіцца ўбаку ад дарогі.

• Ішлі абочнымі сцежкамі.

або́чына, ✂, ж.

Бакавая частка, край дарогі, пуці і пад.

• З’ехаць на абочыну.

абпа́ліна, ✂, ж.

Абпаленае месца.

• Сасна з абпалінай.

абпалі́ць, ✂; зак.

1. Прымусіць абгарэць, абвугліцца з усіх бакоў.

   • Маланка абпаліла ствол елкі.

2. Апрацаваць выраб з гліны і пад. агнём.

   • А. гаршкі.

|| незак. абпальваць, ✂.

|| наз. абпальванне, ✂ і абпал, ✂.

• Абпал цэглы.

абпа́льны, ✂, (спец.).

Які служыць для апрацоўкі агнём, тэмпературай, прызначаны для абпальвання.

• Абпальныя печы.

абпа́льшчык, ✂, м.

Рабочы, спецыяліст па абпальванню.

• А. вапны.

|| ж. абпальшчыца, ✂.

абпаўзці́, ✂; зак.

Прапаўзці вакол ці міма каго-, чаго-н.

• Мурашкі абпаўзлі перашкоду.

|| незак. абпаўзаць, ✂.