абпаліць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Прымусіць абгарэць, абвугліцца з усіх бакоў.

    • Маланка абпаліла ствол елкі.
  2. Апрацаваць выраб з гліны і пад. агнём.

    • А. гаршкі.

|| незакончанае трыванне: абпальваць.

|| назоўнік: абпальванне і абпал.

  • Абпал цэглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)