Verbum

абласны́, ✂.

1. гл. вобласць.

2. Дыялектны, уласцівы якой-н. мясцовасці.

   • Абласное слова.

аблаташы́ць, ✂; зак. (разм.).

Хаатычна абабраць, абарваць плады з дрэў, дапускаючы глум.

• А. яблыкі.
• А. сад.

аблахма́цець, ✂; зак. (разм.).

Стаць лахматым, абрасці барадой, валасамі.

• А. за лета.

абла́шчыць, ✂; зак.

1. Ласкава, са спагадай абысціся з кім-н.

   • А. сірату.

2. Лашчачы, зрабіць жывёліну рахманай.

   • А. сабаку.

|| незак. аблашчваць, ✂.

аблвыканко́м, ✂, м.

Скарачэнне: абласны выканаўчы камітэт Саветаў дэпутатаў.

|| прым. аблвыканкомаўскі, ✂.

абле́глы, ✂.

Які аблёг, ушчыльніўся.

• А. грунт.

абле́гчаны, ✂.

1. Больш лёгкі па вазе.

   • А. інструмент.

2. Менш складаны па сваёй будове, спосабу выканання.

   • Аблегчаная канструкцыя.

3. Які адчуў палёгку.

   • Аблегчана (прысл.) уздыхнуў.

|| наз. аблегчанасць, ✂.

абле́гчы, ✂; зак.

1. што. Пакрыць, абвалачы, ахутаць.

• Хмары аблеглі ўсё неба.

1. што. Шчыльна прылегчы да чаго-н. з усіх бакоў, абхапіць што-н.

   • Сукенка добра аблегла стан.

2. Апусціцца, панікнуць, абвяць.

   • Бульбоўнік аблёг ад гарачыні.

3. Злегчы, захварэць.

   • Аблегла бабуля, не ўстае.

|| незак. аблягаць, ✂.

|| наз. абляганне, ✂.

абледзяне́лы, ✂.

Пакрыты лёдам.

• Абледзянелыя шыбы акна.

|| наз. абледзянеласць, ✂.

абледзяне́ць, ✂; зак.

Пакрыцца лёдам.

• Самалёт абледзянеў.

|| незак. абледзеняваць, ✂.

|| наз. абледзяненне, ✂.