абле́гчы,
- што. Пакрыць, абвалачы, ахутаць.
- Хмары аблеглі ўсё неба.
-
што. Шчыльна прылегчы да чаго
-н. з усіх бакоў, абхапіць што-н. - Сукенка добра аблегла стан.
-
Апусціцца, панікнуць, абвяць.
- Бульбоўнік аблёг ад гарачыні.
-
Злегчы, захварэць.
- Аблегла бабуля, не ўстае.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)