Verbum

адкаркава́ць, ✂; зак.

Адаткнуць, выняць корак.

• А. бутэльку.

|| незак. адкаркоўваць, ✂.

адкармі́ць, ✂; зак.

Кормячы, давесці да сытасці, выкарміць.

• А. кабана.

|| незак. адкормліваць, ✂.

|| звар. адкарміцца, ✂.

|| незак. адкормлівацца, ✂.

|| наз. адкорм, ✂.

• Паставіць свіней на а.

адкаса́цца, ✂; зак.

Адвярнуцца, апусціцца (пра што-н. закасанае).

• Рукавы адкасіліся.

адкаса́ць, ✂; зак. (разм.).

Адвярнуць, апусціць што-н. закасанае.

• А. рукавы.

|| незак. адкасваць, ✂.

адкасі́ць, ✂; зак.

1. Скасіць невялікую частку чаго-н. (ад краю).

   • А. траву ад дарогі.

2. Скончыць касьбу, пакасіць пэўны час.

   • Ён тры дні адкасіў.

3. Разлічыцца, адрабіць на касьбе.

   • А. за доўг.

|| незак. адкошваць, ✂.

адкасну́цца, ✂; зак. (разм.).

Адчапіцца, адстаць, адвязацца.

• Адкасніся ад мяне!
• Калі любіш — ажаніся, а не любіш — адкасніся (прыказка).

адка́тка, ✂, ж.

1. гл. адкаціць.

2. Вываз здабытых карысных выкапняў з забояў і шахтаў (спец.).

   • Падземная а. руды.

|| прым. адкатачны, ✂.

• А. вагон.
• Адкатачныя работы.

адка́тчык, ✂, м.

Горнарабочы, які працуе на адкатцы.

• А. вугалю.

|| ж. адкатчыца, ✂.

|| прым. адкатчыцкі, ✂.

адкаці́цца, ✂; зак.

1. Коцячыся, перамясціцца ў які-н. бок на пэўную адлегласць.

   • Кола адкацілася.
   • Хваля адкацілася ад берага (перан.).

2. перан. Пра войска: хутка адступіць пад націскам праціўніка.

   • Адкаціўся вораг за раку.

|| незак. адкочвацца, ✂.

|| наз. адкат, ✂.

адкаці́ць, ✂; зак.

Коцячы, перамясціць што-н. у іншае месца.

• А. бервяно.

|| незак. адкочваць, ✂.

|| наз. адкат, ✂ і адкатка, ✂.