Verbum

абшы́ўка, ✂, ж.

1. гл. абшыць.

2. Тое, чым абшыта што-н.

   • Футравая а.

|| прым. абшывачны, ✂.

абшы́ць, ✂; зак.

1. Прышыць па краях або паверхні; зашыць у што-н.

   • А. паліто футрам.
   • А. пасылку палатном.

2. Абабіць дошкамі, бляхай і пад.

   • А. хату.

3. Пашыць адзенне для ўсіх, многіх або ўсё неабходнае для каго-н. (разм.).

   • А. усю сям’ю.

|| незак. абшываць, ✂.

|| наз. абшыванне, ✂ і абшыўка, ✂.

|| прым. абшывачны, ✂.

• Абшывачныя матэрыялы.

абшэ́рхлы, ✂ (разм.).

Крыху абсохлы, зацвярдзелы.

• Абшэрхлая зямля.

абшэ́рхнуць, ✂; зак. (разм.).

Крыху абсохнуць зверху, зацвярдзець.

• Зямля абшэрхла на ветры.

абшэ́ўка, ✂, ж.

Ніжняя прышыўная частка ў адзенні, манжэта.

|| прым. абшэвачны, ✂.