абшы́ць, ​; зак.

  1. Прышыць па краях або паверхні; зашыць у што-н.

    • А. паліто футрам.
    • А. пасылку палатном.
  2. Абабіць дошкамі, бляхай і пад.

    • А. хату.
  3. Пашыць адзенне для ўсіх, многіх або ўсё неабходнае для каго-н. (разм.).

    • А. усю сям’ю.

|| незак. абшываць, ✂.

|| наз. абшыванне, ✂ і абшыўка, ✂.

|| прым. абшывачны, ✂.

  • Абшывачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)