Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

абжо́рлівы, (разм.).

Ненасытны, прагны да яды.

  • А. чалавек.

|| наз. абжорлівасць, .

абжо́рства, , н. (разм.).

Прагнасць да яды.

абжу́ліць, ; зак. (разм.).

Ашукаць, абдурыць у карыслівых мэтах.

|| незак. абжульваць, .

абжы́ты, .

Такі, у якім ужо жывуць, асвоены, добраўпарадкаваны.

  • А. дом.

|| наз. абжытасць, .

абжы́цца, ; зак.

  1. Набыць, нажыць усё неабходнае на новым месцы жыхарства.

    • А. у новай кватэры.
  2. Прывыкнуць да жыцця на новым месцы, звыкнуцца з новымі ўмовамі.

    • А. ў горадзе.

|| незак. абжывацца, .

абжы́ць, ; зак.

Асвоіць, зрабіць жылым, прыстасаваць для жыцця.

  • А. новае месца.
  • А. кватэру.

|| незак. абжываць, .

абза́, , ж.

Неабрэзаны край дошкі.

  • Дошка з абзой.

абзаве́сціся, ; зак.

Набыць што-н. неабходнае для жыцця, гаспадаркі і пад.

  • А. сям’ёй.
  • А. мэбляй.

|| незак. абзаводзіцца, .

|| наз. абзавядзенне, .

абзада́чыць, ; зак.

Даць задатак за што-н.

  • А. дом.

|| незак. абзадачваць, .

абза́ц, , м.

  1. Чырвоны радок, водступ управа ў пачатку першага радка тэксту.

    • Пісаць з абзаца.
  2. Частка тэксту паміж двума такімі водступамі.

    • Прачытаць першы а. на памяць.