абжы́ць, ; зак.

Асвоіць, зрабіць жылым, прыстасаваць для жыцця.

  • А. новае месца.
  • А. кватэру.

|| незак. абжываць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)