Verbum

аджа́рцы, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Аджарыі, якая ўваходзіць у Грузію.

|| ж. аджарка, ✂.

|| прым. аджарскі, ✂.

аджа́цца, ✂; зак.

1. Скончыць жніво.

2. Жнучы, аддаліцца ад каго-, чаго-н.

   • А. ад дарогі.

|| незак. аджынацца, ✂.

аджа́ць, ✂; зак.

1. Зжаць жыта, пшаніцу і пад. на невялікай частцы поля ад краю.

   • А. жыта ад дарогі.

2. Адпрацаваць на жніве.

   • А. за дапамогу ў касьбе.

|| незак. аджынаць, ✂.

аджгі́р, ✂, м. (абл.).

Ёрш (у 1 знач.).

• А. — рачная рыба.

аджлу́кціць, ✂; зак. (разм.).

1. Апрацаваць, адмыць жлукчаннем.

   • А. бялізну.

2. Прагна адпіць чаго-н.

   • А. малака.

|| незак. аджлукчваць, ✂.

аджыві́ць, ✂; зак.

Тое, што і ажывіць (у 1 знач.).

|| незак. аджыўляць, ✂.

|| наз. аджыўленне, ✂.

аджы́лы, ✂.

Які аджыў, не адпавядае сучаснасці.

• Крытыкаваць старое, аджылае (наз.).

аджы́ць, ✂; зак.

1. Скончыць жыць, пражыць.

   • А. свой век.

2. Тое, што і устарэць.

   • Аджылі розныя звычаі і забабоны.

3. Вярнуцца да жыцця, стаць зноў жывым, ажыць.

   • Прайшоў дождж, і аджыла ніва.

|| незак. аджываць, ✂.

адзалі́ць, ✂; зак. (спец.).

Апрацаваць заленнем.

• А. шкуру.

|| наз. адзол, ✂.

|| прым. адзольны, ✂.

• А. чан.

адзвані́ць, ✂; зак.

Скончыць званіць.

• Адзванілі званы.

|| незак. адзвоньваць, ✂.