Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

адыхо́дак, , м.

У выразе: на адыходак — на развітанне.

адыхо́длівы, і адхо́длівы, .

Які хутка і лёгка супакойваецца пасля злосці, гневу, раздражнення.

  • У яе сэрца адыходлівае.

|| наз. адыходлівасць, і адходлівасць, .

адыхо́дная, , ж.

Малітва па нябожчыку.

  • Чытаць адыходную.

адыхо́днік, , м. (уст.).

Селянін, які часова ідзе з вёскі на сезонныя работы.

адыхо́дніцтва, , н. (уст.).

Заняткі адыходніка.

  • Працаваць на адыходніцтве.

адыхо́дны, .

  1. гл. адысці.

  2. адыходны промысел (уст.) — часовая, сезонная работа сялян па-за вёскай.