Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

адчляні́ць, ; зак.

Аддзяліць, вылучыць з цэлага асобныя часткі чаго-н.

|| незак. адчляняць, .

|| наз. адчляненне, .

адчува́льны, .

  1. Які адчуваецца, здольны выклікаць адчуванне.

    • А. подых ветру.
  2. Моцны, значны.

    • А. ўдар па ворагу.
    • Адчувальныя выдаткі.

|| наз. адчувальнасць, .

адчува́нне, , н.

  1. Псіхічны працэс успрымання з’яў аб’ектыўнага свету пры іх уздзеянні на органы пачуццяў.

    • А. дотыку.
    • А. новага.
  2. Стан духоўных і фізічных сіл чалавека.

    • Кепскае а.

адчува́цца, ; незак. (кніжн.).

Быць у наяўнасці, мецца, перажывацца кім-н., адбівацца на кім-н.

  • Адчуваецца пахаладанне.
  • Адчуваецца патрэба адпачыць.

адчу́жаны, .

  1. Адасоблены, абыякавы да іншых.

    • Хлопец нейкі змрочны, а.
  2. Які выражае адчужэнне.

    • А. позірк.

|| наз. адчужанасць, .

адчужа́ць, ; незак.

  1. Перадаваць (маёмасць) у карысць другой асобы, дзяржавы або грамадскіх арганізацый (афіц.).

  2. Аддаляць, адасабляць (кніжн.).

    • Эгаізм адчужае сяброў.

|| наз. адчужэнне, .

адчужэ́нне, , н.

  1. гл. адчужаць.

  2. Спыненне блізкіх адносін паміж кім-н., аддаленне, адасабленне.

    • А. былых сяброў.

адчу́ць, ; зак.

  1. Пазнаць шляхам адчування.

    • А. холад.
    • А. моцны боль у назе.
  2. Зведаць, перажыць, зразумець.

    • А. несправядлівасць.
    • А. сябе шчаслівым.

|| незак. адчуваць, .

адчыні́цца, ; зак.

Стаць адчыненым.

  • Дзверы адчыніліся.

|| незак. адчыняцца, .

адчыні́ць, ; зак.

  1. Зрабіць даступнай унутраную ці знешнюю прастору, раскрыўшы створкі, адняўшы века і пад. і процілегласць зачыніць.

    • А. акно.
    • А. кубел.
  2. Стварыць, арганізаваць што-н., абвясціць пра пачатак дзейнасці чаго-н.

    • А. студыю пры тэатры.

|| незак. адчыняць, .