Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

адта́яць, ; зак.

  1. Тое, што і адтаць.

    • Замарожанае мяса адтаяла.
  2. Вывесці з замарожанага стану, размарозіць.

    • А. мёрзлыя яблыкі.
    • А. халадзільнік.

|| незак. адтайваць, .

адтрапа́ць, ; зак.

  1. Трэплючы, ачысціць ад кастрыцы.

    • А. лён.
  2. Скончыць трапанне.

  3. Прайсці пехатою (разм.).

    • А. дзесяць кіламетраў.

|| незак. адтрэпваць, .

адтрубі́ць, ; зак.

Пратрубіць што-н., скончыць трубіць.

  • А. збор.
  • Адтрубілі горны.

адтрэ́сці, ; зак.

  1. Трасучы, аддзяліць што-н.

    • А. пыл з вопраткі.
  2. Пашкодзіць трасеннем (разм.).

    • Адтрасеш нутро на такой дарозе.

|| незак. адтрасаць, і адтрэсваць, .

адту́ліна, , ж.

Дзірка, шчыліна, праход у чым-н.

  • А. ў сцяне.

адту́ль, прысл.

З таго месца.

  • А. вее ледзяны вецер.

адтэрмінава́ць, ; зак.

  1. Перанесці на больш позні тэрмін.

    • А. плацяжы.
  2. Прадоўжыць тэрмін годнасці чаго-н.

    • А. камандзіроўку.

|| незак. адтэрміноўваць, .

|| наз. адтэрміноўка, .