Verbum

адда́ча, ✂, ж.

1. гл. аддаць.

2. Тое, што і каэфіцыент карыснага дзеяння (спец.).

3. перан.

   • Карысны вынік работы.
   • Працаваць з поўнай аддачай.

аддзе́л, ✂, м.

1. Падраздзяленне ў структуры якой-н. установы, прадпрыемства або ўстанова, якая ўваходзіць у склад якой-н. арганізацыі.

   • А. кадраў.
   • Галантарэйны а. магазіна.

2. Тэматычна аб’яднаная частка кнігі, газеты.

   • А. хронікі ў газеце.

аддзе́лачнік, ✂, м.

Рабочы, спецыяліст па аддзелачных работах.

|| ж. аддзелачніца, ✂.

аддзе́лка, ✂, ж.

1. Наданне якога-н. пэўнага выгляду (шляхам рамонту, апрацоўкі, аздаблення і пад.).

   • А. кватэры.

2. Тое, што служыць упрыгожаннем, аздобай чаго-н.

   • Карункавая а.

|| прым. аддзелачны, ✂.

• Аддзелачныя работы.

аддзе́рці, ✂; зак.

Тое, што і ададраць.

|| незак. аддзіраць, ✂.

аддзеясло́ўны, ✂.

У граматыцы: утвораны ад дзеяслова.

• А. назоўнік.

аддзіма́ць, ✂; незак.

Дзьмучы, подыхам адносіць, адганяць назад ці ўбок.

• А. пару ад сподачка.

аддзьмуць, ✂; зак.

Дзьмучы, аддаліць, перамясціць што-н.

аддзяжу́рыць, ✂; зак.

1. Закончыць дзяжурства.

2. Правесці на дзяжурстве некаторы час.

   • А. ноч.

|| незак. аддзяжурваць, ✂.

аддзя́ка, ✂, ж.

Адплата за дабро, за паслугу.

• У аддзяку падарыць сябру кнігу.