Verbum

абно́скі, ✂, м. (разм.).

Падношанае, пашарпанае адзенне, абутак.

• Хадзіць у абносках.
• Насіць чужыя а.

абно́ўка, ✂, ж. (разм.).

Новая, нядаўна набытая рэч (звычайна адзенне).

• Надзець абноўку.

абню́хаць, ✂; зак.

1. Панюхаць з усіх бакоў.

   • Мядзведзь абнюхаў барсукову нару і пайшоў.

2. Знайсці, нюхаючы; знюхаць.

   • Сабака абнюхаў след.
   • Суседка ўсё абнюхала (перан. і пранюхала, выведала).

|| незак. абнюхваць, ✂.

абняду́жаць, ✂; зак.

Страціць сілы, здароўе, аслабець.

• Абнядужаў дзед.

|| незак. абнядужваць, ✂.

абнясла́віць, ✂; зак.

Распаўсюдзіць нядобрую славу пра каго-, што-н. і зганьбіць.

• А. чалавека.

|| незак. абнеслаўляць, ✂ і абняслаўліваць, ✂.

|| наз. абнеслаўленне, ✂, абняслаўліванне, ✂ і абняслаўленне, ✂.

абня́цца, ✂; зак.

Абняць адзін аднаго.

• А. пры сустрэчы.

|| незак. абнімацца, ✂ і абдымацца, ✂.

абня́ць, ✂; зак.

1. Ласкава абхапіць рукамі каго-, што-н. для выражэння сардэчных адносін.

   • Маці пяшчотна абняла сына.

2. Акінуць, ахапіць позіркам.

   • Не а. вачамі прасторы палёў.

3. Акружыць з розных бакоў.

   • Маладыя рабіны абнялі сядзібу.
   • Пажар абняў сяло (перан.).

4. перан. Ахапіць, авалодаць (пра пачуцці).

   • Лясны спакой абняў душу лагодай.

◊

• (Як) вокам (позіркам) абняць (разм.) — вельмі далёкі, як толькі можна ўбачыць.

|| незак. абнімаць, ✂ і абдымаць, ✂.