абня́ць, ; зак.

  1. Ласкава абхапіць рукамі каго-, што-н. для выражэння сардэчных адносін.

    • Маці пяшчотна абняла сына.
  2. Акінуць, ахапіць позіркам.

    • Не а. вачамі прасторы палёў.
  3. Акружыць з розных бакоў.

    • Маладыя рабіны абнялі сядзібу.
    • Пажар абняў сяло (перан.).
  4. перан. Ахапіць, авалодаць (пра пачуцці).

    • Лясны спакой абняў душу лагодай.

  • (Як) вокам (позіркам) абняць (разм.) — вельмі далёкі, як толькі можна ўбачыць.

|| незак. абнімаць, і абдымаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)