Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

адгарадзі́цца, ; зак.

  1. Аддзяліцца, паставіўшы якую-н. агароджу.

    • А. высокім плотам.
    • А. шырмай.
  2. перан. Адасобіцца, парваць сувязь з кім-н.

    • А. ад усяго свету.

|| незак. адгароджвацца, .

адгарадзі́ць, ; зак.

  1. Аддзяліць, паставіўшы якую-н. агароджу, перагародку.

    • А. участак пашы.
    • А. шырмай.
  2. перан. Аддзяліць, адасобіць ад каго-, чаго-н., пазбавіць зносін з кім-, чым-н.

    • А. ад жыцця.

|| незак. адгароджваць, .

адгарну́цца, ; зак.

Павярнуцца з аднаго боку на другі (пра лісты ў кнізе), перагарнуцца.

|| незак. адгортвацца, .

адгарну́ць, ; зак.

  1. Адгрэбці, адсунуць убок.

    • А. попел.
  2. Адхіліць, адвесці ўбок.

    • А. валасы.
  3. Разгарнуць, адкрыць (кнігу, сшытак і пад.); павярнуць з аднаго боку на другі, перагарнуць (старонку, ліст і пад.).

    • А. лісток календара.

|| незак. адгортваць, .

адгаро́дка, , ж.

Тое, што і перагародка.

  • Дашчаная а.

адгарта́ць, ; зак.

Гартаючы, перакінуць некалькі лістоў (кнігі, сшытка і пад.).

  • А. шэсць старонак.

|| незак. адгортваць, .

адгарэ́лы, .

Які адгарэў, адпаў, адваліўся.

  • А. сучок.

адгарэ́ць, ; зак.

  1. Кончыць гарэць.

  2. Перагарэўшы, адваліцца, адпасці.

    • Сук адгарэў.
  3. перан. Скончыцца, мінуцца.

    • Усё адышло, адгарэла.

|| незак. адгарваць, і адгараць, .

адгасці́ць, ; зак.

  1. Пагасціць некаторы час.

    • Цэлы месяц адгасціў у сяброў.
  2. Скончыць гасціць.

адгасцява́ць, ; зак. (разм.).

Тое, што і адгасціць.