Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

адві́ць, ; зак.

Развіваючы, аддзяліць частку навітага.

  • А. частку пражы на клубок.

|| незак. адвіваць, .

адво́д, , м.

  1. гл. адвесці.

  2. Заява аб адхіленні каго-н. ад удзелу ў чым-н.

    • Даць а. кандыдату.
  3. Адгалінаванне (у трубе, электрасетцы і пад.).

    • А. ад батарэі.

  • Для адводу вачэй (разм.) — з мэтай адцягнуць увагу ад чаго-н.

адво́дак, , м.

  1. Галінка або частка кораня з вочкамі, пасаджаныя асобна для самастойнага росту.

    • Размнажэнне адводкамі.
  2. Пчаліны рой, які толькі што ўтварыўся і аддзяліўся ад старога.

адво́дны, .

Які служыць для адводу чаго-н. убок.

  • Адводная труба.
  • А. канал.

адво́льны, .

  1. Нічым не абмежаваны, вольны.

    • Адвольныя рухі.
  2. Які праводзіцца самавольна.

    • Адвольнае рашэнне.
  3. Бяздоказны, непераканаўчы, беспадстаўны.

    • Адвольнае тлумачэнне.

|| наз. адвольнасць, .

адвучы́цца, ; зак.

  1. ад чаго і з інф. Адвыкнуць ад чаго-н.

    • А. курыць.
  2. Закончыць навучанне або знаходзіцца на вучобе нейкі час (разм.).

    • А. ў сярэдняй школе.
    • Адвучыўся год на курсах.

|| незак. адвучвацца, .

адвучы́ць, ; зак.

  1. каго (што) ад чаго і з інф. Прымусіць адвыкнуць ад чаго-н.

    • А. ад курэння.
  2. каго (што) і без дапаўнення. Закончыць вучэнне, перастаць вучыць, навучаць (разм.).

  3. каго ад чаго. Спыніць кармленне малаком маці.

    • А. дзіця ад грудзей.

|| незак. адвучваць, .

адвы́кнуць, ; зак.

  1. ад чаго і з інф. Пазбавіцца ад якой-н. прывычкі.

    • А. ад курэння.
  2. ад каго-чаго. Перастаўшы бываць дзе-н. ці бачыцца з кім-н., стаць каму-н. далёкім, чужым.

    • А. ад старых сяброў.

|| незак. адвыкаць, .

|| наз. адвыканне, .

адвяза́цца, ; зак.

  1. Развязацца, вызваліцца ад прывязі.

    • Сабака адвязаўся.
    • Вяроўка адвязалася.
  2. перан., ад каго. Перастаць дакучаць каму-н. (разм.).

    • Адвяжыся ты ад мяне.
  3. перан., ад каго-чаго. Пазбавіцца ад каго-, чаго-н. непажаданага, непрыемнага (разм.).

    • Хацелася хутчэй а. ад такога чалавека.

|| незак. адвязвацца, .

адвяза́ць, ; зак.

Вызваліць ад прывязі, аддзяліць ад чаго-н. (прывязанае, завязанае).

  • А. каня.
  • А. вяроўку.

|| незак. адвязваць, .