Verbum

абва́жыцца, ✂; зак. (разм.).

Памыліцца не ў сваю карысць пры ўзважванні чаго-н.

|| незак. абважвацца, ✂.

абва́жыць, ✂; зак.

Адпускаючы каму-н. тавар, недаважыць.

• А. пакупніка.

|| незак. абважваць, ✂.

|| наз. абважванне, ✂.

абва́л, ✂, м.

1. Падзенне будынка і пад. або часткі якой-н. вялікай масы.

   • А. сцяны.
   • А. на шахце.

2. Снежная лавіна або абломкі скал, камяні, якія абрушваюцца з гор.

   • А. у гарах.

|| прым. абвальны.

абвалачы́, ✂; зак.

1. Ахутаць, пакрыць сабой з усіх бакоў, зацягнуць.

   • Хмары абвалаклі ўсё неба.

2. Правалачы, працягнуць каго-, што-н. вакол чаго-н.

   • А. вакол хаты.

|| незак. абвалакаць, ✂ і абвалакваць, ✂.

абвалачы́ся, ✂; зак.

1. Ахутацца, пакрыцца чым-н.

   • Неба абвалаклося хмарамі.

2. Абысці (з цяжкасцю; разм.).

   • Ледзь абвалокся вакол балота.

|| незак. абвалакацца, ✂ і абвалаквацца, ✂.

абва́лісты, ✂.

Які лёгка абвальваецца.

• А. бераг.

абвалі́цца, ✂; зак.

Абрынуцца, разбурыцца.

• Столь абвалілася.
• Бераг абваліўся.

|| незак. абвальвацца, ✂.

абвалі́ць, ✂; зак.

1. Абурыць, абрушыць што-н.

   • А. старыя сцены.
   • А. падмыты вадою бераг.

2. Паваліць каго-, што-н.

   • А. дрэва.

3. Адолець у барацьбе.

   • Спрытна схапіў яго, абваліў на падлогу.

|| незак. абвальваць, ✂.

|| наз. абвальванне, ✂.

абвандрава́ць, ✂; зак.

Абысці, аб’ездзіць, вандруючы, нейкую тэрыторыю, пабываць у многіх мясцінах.

• А. усю Еўропу.

абвары́ць, ✂; зак.

1. Паварыць крыху.

   • А. мяса.

2. Абліць варам, апячы гарачай вадой.

   • А. рукі.

|| незак. абварваць, ✂.

|| звар. абварыцца, ✂.

|| незак. абварвацца, ✂.

|| наз. абварванне, ✂.