абваліць

дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Абурыць, абрушыць што-н.

    • А. старыя сцены.
    • А. падмыты вадою бераг.

  2. Паваліць каго-, што-н.

    • А. дрэва.

  3. Адолець у барацьбе.

    • Спрытна схапіў яго, абваліў на падлогу.

|| незакончанае трыванне: абвальваць.

|| назоўнік: абвальванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)