Verbum

самалётабудава́нне, -я, н.

Вытворчасць самалётаў.

|| прым. самалётабудаўні́чы, -ая, -ае.

самалётаваджэ́нне, -я, н.

Тэорыя і практыка ваджэння самалётаў.

самалюбі́вы, -ая, -ае.

Які вылучаецца абвостраным самалюбствам.

С. характар.

самалю́бства, -а, н.

Пачуццё ўласнай годнасці, якое звычайна спалучаецца з раўнівымі адносінамі да думкі пра сябе іншых людзей.

Хваравітае с.

самамэ́та, -ы, ДМ -мэ́це, ж.

Мэта, дасягненне якой не з’яўляецца сродкам для дасягнення іншых мэт.

Для музыканта тэхніка не с.

сама́н, -у, м.

Цэгла-сырэц, зробленая з сумесі гліны, гною, саломы або якіх-н. валакністых матэрыялаў.

|| прым. сама́нны, -ая, -ае.

саманабы́ты, -ая, -ае.

Не спадчынны, набыты асабіста, на свае сродкі.

саманаво́дны, -ая, -ае (спец.).

Які аўтаматычна наводзіцца на цэль.

Саманаводная ракета.

саманадзе́йны, -ая, -ае.

Празмерна ўпэўнены ў самім сабе, які выражае такую празмерную ўпэўненасць.

С. чалавек.

С. адказ.

|| наз. саманадзе́йнасць, -і, ж.

самана́зва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Імя, якім які-н. народ называе сам сябе.