Verbum

саліда́рны, -ая, -ае.

1. Які выражае сваю салідарнасць з кім-, чым-н.; аднадушны.

2. У юрыспрудэнцыі — той, хто нясе сумесную з кім-н. адказнасць.

Салідарныя адказчыкі.

салідарызава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся; зак. і незак., з кім-чым.

Выказаць (выказваць) сваю салідарнасць з кім-, чым-н.

С. з думкай дакладчыка.

|| наз. салідарыза́цыя, -і, ж.

салі́дны, -ая, -ае.

1. Трывалы, надзейны, добра зроблены.

Салідная пабудова.

2. Грунтоўны, важны, глыбокі, сур’ёзны, прадстаўнічы.

Салідная фігура.

Салідная ўстанова.

Салідная адукацыя.

3. Пра ўзрост: не малады, сталы.

Жанчына саліднага ўзросту.

4. Значны па велічыні, памеры, сіле і пад.

Салідныя грошы.

5. Мажны, поўны (пра чалавека).

Саліднай камплекцыі.

|| наз. салі́днасць, -і, ж.

салі́льны, -ая, -ае.

Які служыць, прызначаны для салення, засолу.

С. басейн.

саліпсі́зм, -у, м.

У філасофіі: крайні суб’ектыўны ідэалізм, які прызнае адзінай рэальнасцю толькі індывідуальную свядомасць, уласнае «я» і адмаўляе існаванне навакольнага свету.

|| прым. саліпсі́чны, -ая, -ае.

салі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

Выконваць сола (у 3 знач.).

|| наз. салі́раванне, -я, н.

салі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Артыст, які выконвае сольную партыю.

С. аперэты.

С. аркестра.

|| ж. салі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

салітэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйны брыльянт.

саліцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Доўгі плоскі чарвяк, які паразітуе ў страўніку чалавека і жывёлы.

саліцы́лавы, -ая, -ае.

У выразах: саліцылавая кіслата — арганічнае злучэнне, якое выкарыстоўваецца для прыгатавання лекавых рэчываў і фарбавальнікаў; саліцылавы спірт — бясколерныя крышталі арганічнага паходжання, якія выкарыстоўваюцца як сродак абязбольвання.