Verbum

санаві́ты, -ая, -ае (уст.).

1. Які валодае высокім санам.

С. чыноўнік.

2. Уласцівы чалавеку высокага стану; паважны з выгляду.

С. выгляд.

|| наз. санаві́тасць, -і, ж.

сана́та, -ы, ДМ -на́це, мн. -ы, -на́т, ж.

Музычны твор для аднаго або некалькіх інструментаў, які складаецца з трох або чатырох кантрастуючых частак рознага характару і тэмпу, адна з якіх мае форму санатнага алегра.

С.

Бетховена.

|| прым. сана́тны, -ая, -ае.

санато́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Спецыяльна абсталяваная для лячэння, прафілактыкі захворванняў і адпачынку стацыянарная ўстанова курортнага тыпу.

Бальнеалагічны с.

|| прым. санато́рны, -ая, -ае і санато́рскі, -ая, -ае.

Санаторны рэжым.

Санаторскі аўтобус.

санаці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж. (спец.).

Невялікая саната.

са́начкі гл. санкі.

са́начны гл. санкі.

санву́зел, -зла́, мн. -злы́, -зло́ў, м.

Скарачэнне: санітарны вузел — ванная, душ і прыбіральня.

сангві́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек сангвінічнага тэмпераменту.

|| ж. сангвіні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

сангвіні́чны, -ая, -ае.

Жвавы, жыццярадасны, з хуткай, бурнай рэакцыяй на знешнія ўражанні.

С. тэмперамент.

санда́л, -а і -у, м.

1. -а. Вечназялёнае трапічнае дрэва сямейства сандалавых з араматычнай драўнінай.

2. -у. Фарбавальнік (звычайна чырвоны), які здабываюць з драўніны гэтага і некаторых іншых дрэў.

|| прым. санда́лавы, -ая, -ае.