Verbum

салапя́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -пя́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -пя́к (разм., зневаж.).

Разява, неарганізаваны чалавек.

сала́т, -у, М -ла́це, м.

Тое, што і салата.

|| прым. сала́тавы, -ая, -ае і сала́тны, -ая, -ае.

сала́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

1. Травяністая агародная расліна, лісты якой сырымі ўжыв. ў ежу.

2. мн. -ы, -аў. Халодная страва з нарэзаных кавалачкамі кампанентаў, напр. гародніны, яек, мяса, рыбы і пад., палітых якім-н. соусам, алеем, з якой-н. прыправай.

Мясная с.

|| прым. сала́тавы, -ая, -ае і сала́тны, -ая, -ае.

С. колер (светла-зялёны).

сала́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Спецыяльная пасудзіна для салаты (у 2 знач.).

сала́тны гл. салата.

салато́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы, які займаецца вытопліваннем сала.

салато́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Прадпрыемства, дзе вытопліваюць сала.

салаўі́ны гл. салавей.

салга́ць гл. ілгаць.

салда́т, -а, М -да́це, мн. -ы, -да́т, м.

1. Радавы ваеннаслужачы сухапутнага войска, а таксама ваеннаслужачы наогул.

С. музычнага ўзвода.

2. перан. Ваенны чалавек, воін.

Мой тата — стары с.

С. рэвалюцыі (той, хто прысвяціў сваё жыццё справе рэвалюцыі; высок.).

○

Лясныя салдаты — партызаны.

|| памянш. салда́цік, -а, мн. -і, -аў, м.

Скакаць у ваду салдацікам (прысл.; стоячы, у стаячым становішчы). Алавяны с. (дзіцячая цацка — фігурка салдата).

|| прым. салда́цкі, -ая, -ае.