Verbum

самакрыты́чны, -ая, -ае.

Які крытычна ставіцца да сябе; які заключае ў сабе самакрытыку.

Самакрытычнае выступленне.

|| наз. самакрыты́чнасць, -і, ж.

самалёт, -а, М -лёце, мн. -ы, -аў, м.

Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра, з рухавіком і звычайна нерухомымі крыламі.

Транспартны с.

Ваенны с.

○

Дыван-самалёт — у казках: чарадзейны дыван, на якім героі пералятаюць па паветры ў любое месца.

|| прым. самалётны, -ая, -ае.

Самалётнае абсталяванне.

самалёта...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да самалётаў, напр.: самалётабудаўнік, самалётарамонтны.

самалётабудава́нне, -я, н.

Вытворчасць самалётаў.

|| прым. самалётабудаўні́чы, -ая, -ае.

самалётаваджэ́нне, -я, н.

Тэорыя і практыка ваджэння самалётаў.

самалюбі́вы, -ая, -ае.

Які вылучаецца абвостраным самалюбствам.

С. характар.

самалю́бства, -а, н.

Пачуццё ўласнай годнасці, якое звычайна спалучаецца з раўнівымі адносінамі да думкі пра сябе іншых людзей.

Хваравітае с.

самамэ́та, -ы, ДМ -мэ́це, ж.

Мэта, дасягненне якой не з’яўляецца сродкам для дасягнення іншых мэт.

Для музыканта тэхніка не с.

сама́н, -у, м.

Цэгла-сырэц, зробленая з сумесі гліны, гною, саломы або якіх-н. валакністых матэрыялаў.

|| прым. сама́нны, -ая, -ае.

саманабы́ты, -ая, -ае.

Не спадчынны, набыты асабіста, на свае сродкі.