Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

абяспло́дзець, ; зак.

Стаць бясплодным.

абяспло́дзіць, ; зак.

Зрабіць бясплодным.

  • А. глебу.

|| незак. абясплоджваць, .

|| наз. абясплоджванне, .

абяссі́лець, ; зак.

Тое, што і знясілець.

  • Хворы зусім абяссілеў.

|| наз. абяссіленне, .

абяссі́ліць, ; зак.

Зрабіць бяссільным.

  • Хвароба яго абяссіліла.

|| незак. абяссільваць, .

|| наз. абяссільванне, .

абяссла́віць, ; зак. (кніжн.).

Зняславіць, зняважыць, зганьбаваць.

  • Злыя языкі абясславілі чалавека.

|| незак. абясслаўліваць, .

абяссме́рціць, ; зак. (кніжн.).

Зрабіць незабыўным у памяці народа, праславіць.

  • А. імя паэта.

абяссэ́нсіць, ; зак.

Пазбавіць сэнсу што-н., зрабіць бяссэнсавым.

  • А. слова.

|| незак. абяссэншваць, .

|| наз. абяссэншванне, .

абястлу́сціць, ; зак. (спец.).

Выдаліць тлушч, тлушчавыя рэчывы.

  • А. гліну.

|| незак. абястлушчваць, .

|| наз. абястлушчванне, .

абясхле́бець, ; зак. (разм.).

Застацца без хлеба.

абясхле́біць, ; зак. (разм.).

Пазбавіць хлеба.