Verbum

абшалява́ць, ✂; зак.

Абабіць, абшыць шалёўкай.

• А. хату.

|| незак. абшалёўваць, ✂.

|| наз. абшалёўванне, ✂.

абша́р, ✂, м.

Неабсяжная прастора, адлегласць; участак вялікіх прастораў.

• А. зямлі нязмерны.
• Абшары балот.

|| прым. абшарны, ✂.

абша́рнік, ✂, м.

Уладальнік вялікіх абшараў зямлі; памешчык.

|| прым. абшарніцкі, ✂.

абшарпа́нец, ✂, м. (разм.).

Той, хто ходзіць у абшарпаным адзенні, у рызманах.

абшарпа́ны, ✂.

Падраны, зношаны, абдзёрты.

• Абшарпанае паліто.

абшарпа́цца, ✂; зак. (разм.).

1. Знасіцца, падрацца (пра адзенне).

   • Абшарпалася адзенне.

2. Абнасіцца, абадрацца (пра чалавека).

   • Абшарпаўся за лета.

абшарпа́ць, ✂; зак. (разм.).

1. Падраць носячы, знасіць.

   • А. паліто.

2. Падрапаць, нарабіць драпін на лакіраванай паверхні.

   • А. лакіраваны стол.

абшла́г, ✂, м.

Адварот на канцы рукава, а таксама наогул ніжняя прышыўная частка рукава.

|| прым. абшлаговы, ✂.

абшліфава́цца, ✂; зак.

1. Паддацца шліфоўцы.

   • Камень добра абшліфаваўся.

2. перан. Стаць больш выхаваным, культурным (разм.).

   • А. ў горадзе.

|| незак. абшліфоўвацца, ✂.

абшліфава́ць, ✂; зак.

1. Пашліфаваць што-н. з усіх бакоў.

   • А. камень.

2. перан., каго: Выхаваць, зрабіць больш абыходлівым, вытрыманым (разм.).

   • А. маладога чалавека.

|| незак. абшліфоўваць, ✂.