Verbum

абнаро́даваць, ✂; зак.

Абвясціць, апублікаваць для ўсеагульнага азнаямлення.

• А. указ.

|| наз. абнародаванне, ✂.

абнасе́ніць, ✂; зак. (спец.).

Засеяць насеннем ніву, зямлю. Лісцёвыя пароды абнасенілі ўчастак лесу.

|| незак. абнасеньваць, ✂.

абнасі́цца, ✂; зак. (разм.).

1. Знасіць сваё адзенне.

   • А. за гады вучобы.

2. Ад нашэння стаць зручным, прывычным.

   • Боты абнасіліся, не ціснуць.

|| незак. абношвацца, ✂.

абнасі́ць, ✂; зак. (разм.).

Панасіўшы адзенне, абутак, зрабіць яго зручным, прывычным.

• А. новыя чаравікі.

|| незак. абношваць, ✂.

абнемагчы́, ✂; зак. (разм.).

Страціць здароўе, сілы, абнядужаць.

• Абнемагла жанчына.

|| незак. абнемагаць, ✂.

абне́сці, ✂; зак.

1. Пранесці каго-, што-н. вакол каго-, чаго-н.

• А. вакол стала.

1. што чым. Абгарадзіць, акружыць сцяною і пад.

   • А. сад парканам.

2. Падыходзячы да кожнага, пачаставаць.

   • А. усіх пачастункамі.

3. Частуючы, прапусціць каго-н.

   • А. свата за сталом.

|| незак. абносіць, ✂.

абні́мкі, ✂.

Тое, што і абдымкі.

• А. сяброў.

абно́скі, ✂, м. (разм.).

Падношанае, пашарпанае адзенне, абутак.

• Хадзіць у абносках.
• Насіць чужыя а.

абно́ўка, ✂, ж. (разм.).

Новая, нядаўна набытая рэч (звычайна адзенне).

• Надзець абноўку.

абню́хаць, ✂; зак.

1. Панюхаць з усіх бакоў.

   • Мядзведзь абнюхаў барсукову нару і пайшоў.

2. Знайсці, нюхаючы; знюхаць.

   • Сабака абнюхаў след.
   • Суседка ўсё абнюхала (перан. і пранюхала, выведала).

|| незак. абнюхваць, ✂.