Verbum

абы-адку́ль, прысл.

Усё роўна адкуль.

• Абы-адкуль не браць цытат!

абы-дзе́, прысл.

Дзе папала, дзе ўздумаецца.

• Бадзяцца абы-дзе.

абы-калі́, прысл.

Усё роўна калі, хоць калі.

• Прыходзь абы-калі.

абы-ко́лькі, займ.

Усё роўна колькі; колькі можна.

абы-куды́, прысл.

Куды папала, куды-небудзь.

• Ехаць абы-куды.
• На экскурсію паслалі не абы-куды, а ў сталіцу.

абы-хто́, займ.

1. Хто-н., хто папала, любы, кожны.

   • Гэту работу абы-хто можа зрабіць.

2. (з адмоўем). Пра асобу, якая чым-н. выдзяляецца сярод іншых.

   • Ён не абы-хто!

абы-чы́й, займ.

Чый-н., чый папала.

абы-што́, займ.

1. займ. няпэўны. Што-н., што папала.

   • Наесца абы-чаго, а потым вярзе абы-што (з нар.).

2. у знач. наз. Глупства, абсурд, непатрэбшчына (разм.).

   • Пакінь гаварыць абы-што.

абы-я́к, прысл.

Як папала, неахайна, нядбала.

• Склалі хату абы-як.

абы-які́, ✂, займ.

1. Які-небудзь, які папала.

   • Абы-якая замінка яго хвалявала.

2. Звычайны, усякі (разм.).

   • Хадзіць у абы-якіх ботах саромеўся, а на лепшыя грошай не было.