Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

або́ймы, .

Абрамленне, акружэнне.

  • Азёры ў пышных абоймах лазы.

або́йшчык, , м.

Майстар, спецыяліст па абіўцы мэблі, дзвярэй.

або́лтус, , м. (разм. лаянк.)

Дурань, гультай, нядбайнік.

або́ра1, , ж. (уст.).

Тонкія вяровачкі ў лапцях, якімі абмотваюцца анучы.

  • Развязаліся аборы.

|| прым. аборачны, .

або́ра2, , ж. (уст.).

Хлеў для кароў, кароўнік.

або́рка1, , ж.

Невялікая, тонкая вяровачка; шпагаціна.

  • Перавязаць пакунак аборкай.

або́рка2, , ж.

Палоска матэрыі, прышытая складкамі ці зборкамі на адзенні.

  • Сукенка з аборкамі.

або́рка3, , ж. (спец.).

Друкарскі набор укарочанымі радкамі вакол якога-н. малюнка, табліцы і пад.

  • Тэкст у аборку.

або́рт, , м.

Дачаснае адвольнае або штучнае спыненне цяжарнасці, выкідыш.

або́чны, .

Які знаходзіцца ўбаку ад дарогі.

  • Ішлі абочнымі сцежкамі.