Verbum

абкарна́ць, ✂; зак. (разм.).

1. Падрэзаць, абстрыгчы коратка, няроўна.

   • А. валасы.

2. Няўмела скараціць які-н. тэкст.

   • А. рукапіс.

абкары́ць, ✂; зак.

Тое, што і акарыць.

• А. бервяно.

|| незак. абкорваць, ✂.

|| наз. абкорванне, ✂.

абкарэ́лы, ✂.

Які пакрыўся брудам, засохлай граззю і пад.

• А. кабан.

абкарэ́ць, ✂; зак.

Пакрыцца брудам, засохлай граззю і пад.

• Так абкарэў, што не адмыеш.

абката́цца, ✂; зак.

1. Стаць роўным, гладкім; утрамбавацца ад язды.

   • Дарога абкаталася.

2. Прайсці абкатку (спец.).

   • Машына абкаталася.

|| незак. абкатвацца, ✂.

абката́ць, ✂; зак.

1. Ездзячы, зрабіць роўным, гладкім, прыгодным для язды.

   • А. дарогу.

2. Пробнай яздой праверыць прыгоднасць чаго-н. (спец.).

   • А. машыну.

|| незак. абкатваць, ✂.

|| наз. абкатванне, ✂, абкатка, ✂ і абкат, ✂.

абка́тачны, ✂, (спец.).

Звязаны з абкаткай.

• А. тэрмін.

абка́тчык, ✂, м.

Спецыяліст па абкатцы.

|| ж. абкатчыца, ✂.

абкаці́ць, ✂; зак.

1. Пракаціць што-н. вакол чаго-н.

   • А. абруч вакол слупа.

2. Аб’ехаць, праехаць пэўную тэрыторыю (разм.).

   • Абкаціў паўраёна.

абкача́цца, ✂; зак.

Качаючыся, пакрыць сябе чым-н.

• А. ў снег.
• А. ў гразь.

|| незак. абкачвацца, ✂.