Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

аберага́ць, ; незак.

Ахоўваць, засцерагаць ад чаго-н. небяспечнага.

  • А. дзяцей ад хвароб.
  • А. ад трывог і сумненняў.

|| зак. аберагчы, .

|| звар. аберагацца, .

|| зак. аберагчыся, .

абера́цыя, , ж. (кніжн.).

Адхіленне ад чаго-н., а таксама скажэнне чаго-н.

  • А. аптычных сістэм.
  • А. ідэй.

|| прым. аберацыйны, .

аберто́н, , м. (спец.).

Дадатковы тон, які надае асноўнаму гуку асобае адценне або тэмбр.

абе́руч, прысл.

Абедзвюма рукамі (узяць, абхапіць, трымаць што-н. і пад.).

  • Трымацца а.

абе́чак, , м.

Лубяны абадок у рэшаце, сіце і пад.

|| прым. абечкавы, .