Verbum

абдзяўбці́, ✂; зак.

1. Падзяўбаць, зрабіць паверхню няроўнай.

   • Куры абдзяўблі агуркі.

2. Паадбіваць што-н., дзеўбучы (разм.).

   • А. лёд.

|| незак. абдзёўбваць, ✂.

абдра́паны, ✂ (разм.).

Пакрыты драпінамі, абадраны.

• Абдрапаныя рукі.

абдра́паць, ✂; зак. (разм.).

Зрабіць драпіну, многа драпін на чым-н.

• А. ногі ў лесе.

|| незак. абдрапваць, ✂.

абду́маны, ✂.

Зроблены свядома, усвядомлены, абгрунтаваны.

• А. адказ.
• А. ўчынак.

|| наз. абдуманасць, ✂.

абду́мацца, ✂; зак.

1. Асэнсаваць, сабрацца з думкамі.

   • Спакойна а., заглянуць самому сабе ў душу.

2. Перадумаць, прыйсці да іншага рашэння.

   • Сцвярджаў адно, але абдумаўся.

|| незак. абдумвацца, ✂.

абду́маць, ✂; зак.

Усебакова ўзважыць, падрыхтавацца да вырашэння чаго-н.

• А. план далейшага дзеяння.
• А. адказ на пытанне.

|| незак. абдумваць, ✂.

|| наз. абдумванне, ✂.

абдуры́ць, ✂; зак. (разм.).

Ашукаць, перахітрыць каго-н.

• А. прастака.

|| незак. абдурваць, ✂.

|| наз. абдурванне, ✂.

абдымі́ць, ✂; зак.

1. Абдаць дымам.

   • А. пчол.

2. Пакрыць сажай, задыміць (разм.).

   • А. хату.

абды́мкі, ✂.

Ахопліванне рукамі каго-н. як выказванне ласкі, замілавання і пад.

• Сустрэць з распасцёртымі абдымкамі (перан. радасна, гасцінна, ветліва).