Verbum

папярочнік, ✂, м.

Памер у шырыню, дыяметр.

• П. бервяна 40 см.

папярочны, ✂.

Які праходзіць, размяшчаецца ўпоперак чаго-н.

• П. зрэз.

папярхнуцца, ✂; зак.

Закашляцца ад пападання чаго-н. у дыхальнае горла.

• П. дымам.

папярэджанне, ✂, н.

1. гл. папярэдзіць.

2. Заўвага, якая папярэджвае пра што-н., перасцярога.

   • Улічыць п. ўрача.
   • Строгая вымова з папярэджаннем (г.зн. з папярэджаннем, што наступны раз будзе накладзена больш строгае спагнанне).

папярэдзіць, ✂; зак.

1. Загадзя апавясціць, паведаміць.

   • П. аб небяспецы.

2. Загадзя прынятымі мерамі перашкодзіць ажыццяўленню чаго-н.

   • П. злачынства.

|| незак. папярэджваць, ✂ і папераджаць, ✂.

|| наз. папярэджанне, ✂.

папярэдне, прысл.

Перад чым-н., раней за што-н.

• Трэба ўсё п. разведаць.

папярэдні, ✂.

1. Які быў раней за што-н., знаходзіўся непасрэдна перад чым-н.

   • На папярэдняй старонцы.

2. Які папярэднічае чаму-н., які бывае перад чым-н.

   • Папярэдняя падрыхтоўка.
   • Папярэдняе следства.

3. Незакончаны, такі, пасля якога яшчэ будзе што-н.

   • Папярэднія вынікі.

папярэднік, ✂, м.

Той, хто папярэднічаў каму-н. у чым-н., сваёй дзейнасцю падрыхтаваў што-н.

• Духоўная спадчына папярэднікаў.

|| ж. папярэдніца, ✂.

папярэднічаць, ✂; незак.

Адбываецца, здарацца раней за што-н., перад чым-н.

• Як правіла, навальніцы папярэднічае вецер.

папячыцель, ✂, м.

1. Асоба, якая афіцыйна назначаецца для папячыцельства (у 1 знач.).

   • П. непаўналетняга.

2. У царскай Расіі: званне кіраўніка некаторых устаноў.

   • П. вучэбнай акругі.

|| ж. папячыцельніца, ✂.

|| прым. папячыцельскі, ✂.