Verbum

пачак, ✂, м.

Некалькі аднародных прадметаў, складзеных, спакаваных разам.

• П. пячэння.
• П. папярос.

|| прым. пачкавы, ✂.

пачакаць, ✂; зак.

1. Правесці некаторы час у чаканні каго-, чаго-н.

   • П. добрага надвор’я.
   • Пачакай, усё ўладзіцца.

2. Тое, што і памарудзіць.

◊

• Пачакай(це)! (разм.) — выражэнне перасцярогі, пагрозы.

• Ах, свавольнікі, пачакайце, я зараз з вамі разбяруся!

пачапаць, ✂; зак.

Дакрануцца некалькі разоў, пакратаць.

• П. вусы.

пачапіць, ✂; зак.

1. Павесіць, прычапіць.

   • П. сумку на крук.

2. Надзець, прымацаваўшы, прывязаўшы і пад. (разм.).

   • П. павязку на рукаў.

пачапляцца, ✂; зак.

Учапіцца, зачапіцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

пачапляць, ✂; зак.

Начапіць, прычапіць усё, многае.

• П. шторы на дзверы.

пачарговы, ✂.

Які адбываецца па чарзе, адзін за адным.

• Заходзіць куды-н. пачаргова (прысл.).

пачарнелы, ✂.

Які стаў чорным, цёмным.

• Пачарнелыя сцены.

пачарсцвець, ✂; зак.

1. гл. чарсцвець.

2. Стаць чэрствым — пра ўсё, многае.

   • Усе булкі пачарсцвелі.

пачаскі, ✂.

Рэшткі пры часанні лёну, канапель і пад.

• Пяньковыя п.

|| прым. пачаскавы, ✂.