Verbum

паэзія, ✂, ж.

1. Славесная мастацкая творчасць, пераважна вершаваная.

2. Творы, напісаныя вершаванай мовай.

   • П. і проза.
   • Рамантычная п.
   • Беларуская п.

3. перан., чаго. Што-н. прыгожае, велічнае, узвышанае, што хвалюе, уздзейнічае на пачуцці.

   • Краявіды, поўныя паэзіі.

|| прым. паэтычны, ✂.

паэма, ✂, ж.

Вялікі вершаваны лірыка-эпічны твор.

• Гераічная п.

|| прым. паэмны, ✂.

паэт, ✂, м.

1. Аўтар вершаваных, паэтычных твораў.

   • Янка Купала — народны беларускі п.

2. перан. Чалавек, надзелены паэтычнымі адносінамі да свету, да жыцця.

   • П. у душы.
   • П. у сваёй справе.

|| ж. паэтэса, ✂.

паэтызаваць, ✂; зак. і незак. (кніжн.).

Падаць (-даваць) у паэтычным, узнёслым выглядзе.

• П. рэчаіснасць.

паэтыка, ✂, ж.

1. Тэорыя літаратуры, вучэнне аб паэтычнай творчасці.

2. Раздзел тэорыі літаратуры, які вывучае структуру і творчыя прыёмы паэтычных твораў, іх форму і прынцыпы аналізу.

3. Паэтычная манера, уласцівая дадзенаму паэту, напрамку, эпосе.

   • П. Янкі Купалы.
   • П. класіцызму.

паэтычны, ✂.

1. гл. паэзія.

2. Прасякнуты паэзіяй, поўны хараства.

   • П. малюнак прыроды.

3. Мастацкі, творчы.

   • Паэтычнае чуццё.
   • Паэтычная задума.

4. Эмацыянальны, уражлівы.

   • Паэтычная натура.

|| наз. паэтычнасць, ✂.