Verbum

пай, ✂, м.

Доля, якая ўносіцца ў агульную справу асобным яе ўладальнікам.

• Уступны п.
• Кааператыўны п.

|| прым. паявы, ✂.

пайменны, ✂.

Які ўтрымлівае пералік імён; які робіцца па імёнах.

• П. спіс.
• Пайменнае галасаванне.
• Назваць усіх пайменна (прысл.).

пайсці, ✂; зак.

Пачаць ісці (паводле ўсіх знач. дзеясл. «ісці»).

• Хлопчык пайшоў (пачаў хадзіць).
• Пайшоў прэч! (выбірайся).

◊

• Калі на тое пайшло (разм.) — калі ўжо так трэба, калі так неабходна.

• Так не пойдзе (разм.) — так, пры такой умове нічога не атрымаецца, не выйдзе.

пайшчык, ✂, м.

Уладальнік паю.

• П. кааператыўнага таварыства.

|| ж. пайшчыца, ✂.

|| прым. пайшчыцкі, ✂.