Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пчала, , ж.

Насякомае, якое перапрацоўвае кветкавы нектар на мёд.

|| памянш. пчолка, .

|| прым. пчаліны, .

  • Пчалінае малачко (сакрэт слінных залоз рабочых пчол, якім яны выкормліваюць лічынак на пэўнай стадыі развіцця; спец.).

пчалавод, , м.

Тое, што і пчаляр.

пчалаводства, , н.

Тое, што і пчалярства.

|| прым. пчалаводны, і пчалаводчы, .

  • Пчалаводны інвентар.
  • Пчалаводчая гаспадарка.

пчальнік, , м.

Тое, што і пасека (у 2 знач.).

пчаляр, , м.

Чалавек, які займаецца пчалярствам.

пчалярства, , н.

Развядзенне пчол як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. пчалярскі, .

  • П. інструмент.
  • Пчалярская справа.

пчолалячэнне, , н. (спец.).

Лячэнне ўкусамі пчол (пчаліным ядам).

пчолатэрапія, , ж. (спец.).

Тое, што і пчолалячэнне.