Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

псавацца, ; незак.

Станавіцца непрыгодным, дрэнным.

  • Мяса пачало п.
  • Зрок псуецца.
  • Настрой псуецца.

|| зак. сапсавацца, і папсавацца, .

|| наз. псаванне, .

псаваць, ; незак.

Прыводзіць у непрыгоднасць, рабіць дрэнным.

  • П. машыну.
  • П. сваё здароўе.
  • П. адносіны.
  • П. дзіця дрэнным выхаваннем.

|| зак. сапсаваць, і папсаваць, .

|| наз. псаванне, .

псалом, , м.

Род рэлігійнага песнапення.

|| прым. псаломны, .

псаломшчык, , м.

Служыцель у царкве, які дапамагае святару пры адпраўленні абрадаў; дзяк.

|| прым. псаломшчыцкі, .

псалтыр, , м.

Частка бібліі, кніга псалмоў.

  • Чытаць п. над нябожчыкам.

|| прым. псалтырны, .

псеўда...

Першая частка складаных слоў са знач. несапраўдны, ілжывы, напр. псеўдавучоны, псеўдагалюцынацыя, псеўдагібрыд, псеўдакласічны, псеўдамастацтва, псеўданавуковы.

псеўданім, , м.

Выдуманае імя, прозвішча, пад якім іншы раз выступаюць пісьменнікі, мастакі.

  • Пісаць пад псеўданімам.

|| прым. псеўданімны, .

псік, выкл.

Вокрык, якім адганяюць ката.

  • П. адсюль!

псіна, , ж. (разм.).

  1. Пра сабаку, звычайна вялікага.

  2. Пах сабакі, яго поўсці.

    • Смярдзіць псінай.
  3. Сабачае мяса.

|| прым. псіны, .

псіх, , м. (разм.).

Псіхічна неўраўнаважаны або псіхічна хворы чалавек.

|| ж. псіхічка, .