Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

піва, , н.

Слабаалкагольны пеністы напітак з ячменнага соладу і хмелю.

  • Піва не зварыш з кім-н. (перан. цяжка дагаварыцца; разм.).

|| памянш. піўцо, .

|| прым. піўны, .

  • Піўная бочка.

півавар, , м.

Спецыяліст па піваварэнню.

піваварня, , ж. (уст.).

Тое, што і піваварны завод.

піваварэнне, , н.

Прамысловы выраб піва.

|| прым. піваварны, .

  • П. завод.

півоня, , ж.

Дэкаратыўная травяністая расліна сямейства люцікавых з вялікімі чырвонымі; ружовымі ці белымі кветкамі.

|| прым. півоневы, .

пігаліца, , ж. (разм.).

Пра маленькага, шчуплага чалавека, пераважна жанчыну.

пігмей, , м.

  1. Чалавек, які належыць да аднаго з нізкарослых плямён Афрыкі або Азіі, а таксама (перан.) увогуле пра чалавека малога росту.

  2. перан. Пра нікчэмнага, абмежаванага чалавека.

пігмент, , м. (спец.).

  1. Рэчыва ў арганізме чалавека, жывёл і раслін, якое надае афарбоўку скуры, валасам, кветкам і лісцю.

  2. Хімічны парашковы фарбавальнік.

|| прым. пігментны, і пігментавы, .

пігментаваць, ; зак. і незак. (спец.).

Афарбаваць (-боўваць) тканкі арганізма пігментам.

пігментацыя, , ж. (спец.).

Афарбоўка тканак жывых арганізмаў, абумоўленая наяўнасцю пігменту.

  • П. вока.