Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

піца, , ж.

Ежа — тонкая аладка з цеста з запечанымі на ёй пад соусам кавалачкамі мяса, сыру, гародніны, грыбоў.

піццё, , н.

  1. гл. піць.

  2. Тое, што п’юць, напітак.

    • Салодкае п.

піць, ; незак.

  1. Глытаць вадкасць.

    • П. каву.
    • Хочацца п.
  2. Тое ж пра віно, спіртныя напіткі.

    • П. за чыё-н. здароўе.
    • Пі — хоць заліся! (пра вялікую колькасць спіртных напіткаў; разм.).
  3. Ужываць спіртное; п’янстваваць.

    • Муж не п’е і не курыць.
    • П. без просыпу.

  • Як піць даць (разм.) — напэўна, абавязкова.

|| зак. выпіць, .

|| наз. піццё, і пітво, .

піцэрыя, , ж.

Закусачная, дзе гандлююць піцай.