Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

піхаць, ; незак.

Тое, што і пхаць.

|| аднакр. піхнуць, .

|| наз. піханне, .

піхта, , ж.

Вечназялёнае хваёвае дрэва з мяккімі плоскімі шыпулькамі і з прама стаячымі шышкамі.

|| прым. піхтавы, .

пхацца, і піхацца, ; незак. (разм.).

  1. Пхаць, штурхаць іншага ці адзін другога.

  2. Адштурхвацца, упіраючыся ў што-н.

    • П. шастом.