Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пік, , м.

  1. Спічастая вяршыня гары.

  2. перан. Найвышэйшы ўздым у развіцці чаго-н., у якой-н. дзейнасці.

    • П. у рабоце.
  3. нязм. Які адносіцца да кароткачасовага рэзкага ўздыму.

    • Гадзіны п. у рабоце транспарту.

піка, , ж.

Колючая зброя, від кап’я.

  • Пранізаць пікай.

пікавы, (разм.).

Непрыемны, складаны.

  • Пікавае становішча.

пікадор, , м.

Коннік з пікай, які ўдзельнічае ў баі быкоў.

пікантны, (разм.).

  1. Цікавы сваёй сенсацыйнасцю, які выклікае цікаўнасць.

    • Пікантнае здарэнне.
    • Пікантная навіна.
  2. Вельмі прывабны, спакуслівы.

    • П. выгляд.

|| наз. пікантнасць, .

пікап, , м.

Невялікі аўтамабіль для перавозкі грузаў і пасажыраў, з адкіднымі сядзеннямі па баках.

піке1, нескл., н.

Тканіна палатнянага перапляцення з рубчыкам уздоўж асновы.

  • Блузка з п.

|| прым. пікейны, .

піке2, нескл., н. (спец.).

Тое, што і пікіраванне.

  • Самалёт выйшаў з п.

пікет, , м.

  1. Невялікі вартаўнічы атрад, пост.

    • Пост-п. ДАІ.
  2. Група асоб, якая стаіць дзе-н. з мэтай дэманстрацыі грамадскага пратэсту, выражэння якіх-н. патрабаванняў.

    • П. забастоўшчыкаў.
    • Пікеты каля будынка парламента.

|| прым. пікетны, .

пікетаваць, ; незак.

Выстаўляць пікеты (у 2 знач.).

  • П. міністэрскі будынак.