Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е і л н о р с т у х ч ш ы э ю я ’

е у

пнеўе, ✂, н., зб.

Пні.

пнеўма...¹

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да пнеўматыкі, пнеўматычны, напр. пнеўмааўтаматыка, пнеўмавадзяны, пнеўмагазавы, пнеўмагідраўлічны, пнеўмаканструкцыя, пнеўмапомпа, пнеўмарухавік.

пнеўма...²

Першая частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да лёгкіх, напр. пнеўмадыяфрагменны, пнеўмаплеўрыт, пнеўмасклероз, пнеўмафіброз, пнеўмацыроз;
2) які мае адносіны да дыхання, да дыхальных шляхоў, напр. пнеўмавірусы, пнеўмаманометр.

пнеўманія, ✂, ж.

Група захворванняў, якія характарызуюцца запаленчым працэсам у тканках лёгкіх і ў канцовых разгалінаваннях бронхаў; запаленне лёгкіх.

пнеўматыка, ✂, ж., зб.

Сукупнасць пнеўматычных механізмаў, прыстасаванняў.

пнеўматычны, ✂.

Які прыводзіцца ў рух пры дапамозе сціснутага паветра.

П. молат.
Пнеўматычная помпа.

пнуцца, ✂; незак.

Тое, што і пяцца.

пнуць, ✂; незак. (разм.).

Тое, што і пяць.